Yazar: Arif Kamil Olgun

Baharı Beklerken

Sallanan koltuğumu arka bahçeye bakan balkona taşıdım. Dışarıyı seyrediyorum. Dışarısı dediğim de bir avuç gökyüzü. Oradan gelecek bahar. Cemre havaya düştü… Toprağa düştü dediler.  Bizim küçücük bahçeye düşmedi o cemre. Yoksa...

Devamını oku

Eksik Etek(li)ler

“Sen etek tıraşı olmuyor musun?” Ürktüm önce. Bir şey anlamadım. “Etek tıraşı” diye bir deyim silinmiş hafızamdan. Parktaki konteyner tuvalete girdiğimde, orada kimse yoktu oysa. Yalnız olduğumu sanıyordum. Sesin geldiği yöne...

Devamını oku