Kategori: Öykü

Sıradaki Durak: Kendim

Tren, istasyondan ağır ağır hareket ettiğinde, camdan yansıyan siluetim bile bana yabancı geldi. Saçlarımı toplamayı yine unutmuştum. Belki de bilinçli bir unutmaydı. Umursamamayı seçmek, görünmemeyi garantilemek gibi....

Devamını oku

Şarkıcı

Müzeyyen çaktırmadan masadaki isim etiketlerini kolaçan etti. Behice Hanım kendini ve kocasını Kralın iki yanına yerleştirmişti. Tevfik Beyin adı diğer uçtaydı. Ürdün Kralıyla yakınlığı olmasa Tevfik Bey’i de davet etmezlerdi...

Devamını oku

Kırk Yıl

Neredeyse kırk yıl oldu görüşmeyeli. Güya birbirimize ahretlik olmuştuk. Kader beni uzaklara savurdu. Doğduğum toprakları unutturdu. Zaman anlaşılmaz bir şey. Ne yaşadığını, ne geleceği fark edemiyorsun. Dünya gailesi seni...

Devamını oku